Kan je blind zijn voor je eigen angst?

Ja, ik denk wel dat je soms blind kunt zijn voor je eigen angst.
Ik geef geen antwoord maar een reactie omdat ik het even heel specifiek bij jouw wil houden Ed.
Ik heb hier en daar wel eens een kleine angst bij je benoemd. Als ik bij jouw aan een angst moet denken, dan zie ik je broer voor je. O, nu ik dat schrijf zie ik ook mezelf voor je, vanuit die vader wat je me vertelt hebt. Was je bang voor me? Wel denk ik dat angst niet een thema is voor jou in dit leven. Het is daarom niet belangrijk en ook niet dat je het zou moeten zoeken.
Voel je niet anders omdat je geen angst kent. Voel je uniek zoals eenieder.
Maar als je het gevoel hebt alsof je iets verbergt voor jezelf, laat dat dan een leidraad zijn.

Ergens is er wel angst, maar ik kan er niet bij, vandaar mijn vraag.
Dat van die vader, zou wel kunnen kloppen, toen was er wel angst, heel erg zelfs.

Ok, dat is een start. Je hebt wel andere vorige levens gezien en je kent dit leven natuurlijk door en door.
Zijn er bepaalde overeenkomsten tussen het leven met die vader en je leven nu? Als ik naar je kijk dan komt me een heel klein kind naar voren. Jaar of 5, die erg in de war is. Erg overstuur. Alleen. Tranen over je wangen. Hoe zie jij jezelf meer: een opkropper, of een levensgenieter die vrij in het leven staat (en het leven in een ooitje neemt)? Even terug naar dat vorig leven. Je was klein en bang voor je vader. Heel erg bang. Kan jij jezelf zien als dat je toen 30 was? Ken je dan nog veel angst? Kan je dan ook de bovenstaande vraag beantwoorden (opkropper of levensgenieter)?

ja Gdan. vannacht heb ik angsten gehad, ik droomde dat ik in een tunnel liep die alsmaar kleiner en kleiner werd op den duur moest ik kruipen, wel kwam ik steeds dichter bij een uitgang.
Op mijn buik kruipend kwam ik bij de uitgang, er waren horizontale stangen voor, die vast zaten, ik trok er aan en kreeg ze niet los, iemand naast me kon er wel doorheen, maar ik niet, toen raakte ik in paniek en werd bang.
met een zeer akelig gevoel werd ik wakker. Jij weet de uitleg. In zie geen overeenkomsten tussen de vader en het leven van nu, terug naar het kind van 5...........................
een jaar of 4 zou goed kunnen, het gevoel van verlaten zijn, eenzaam en droevig.
Ik ben altijd een opkropper geweest, de laatste jaren begrijp ik de mens in het algemeen veel beter en heb er veel minder last van. terug naar een vorig leven................................
Toen ik 30 was waren de angsten alleen maar toegenomen, ik was bang dat ik net zo zou worden als mijn vader, eenzaam, kwaad, opstandig, niet begrepen en ook zo verbittert zou eindigen, je weet de rest.

Van de droom...
Voelde je niet bedrogen op het einde? Dat je in een tunnel ging welke doodlopend was.
Maar goed, je was in die tunnel of kon je ook zien waarom je in die tunnel terecht kwam?
Vernauwend steeds meer vernauwend, alsof je steeds meer beperkt wordt. Horizontale stangen, een gevangenis. Gevangen. Steeds meer beperkt en uiteindelijk merk je dat je zwaar gevangen zit.
Je buurman kon er wel uit komen. Alsof er een selectie plaatsvindt, een oppermacht, die dus kiest dat jij gevangen en beperkt moet zijn. Ik denk dat jij zelf die oppermacht bent. Die jezelf steeds meer aan banden legt. Ja misschien door die angst van toen je klein was. Dat je sterk moest zijn. Maar je bent zwak, die stangen krijg je niet weg.
Langzaam groei je naar meer zwakheid. Misschien om die angst te moeten aanschouwen. Bij die stangen raak jij in paniek en ben je bang. Opnieuw voel je je zwakte en de angst als van het kleine kind. Daardoor houdt je je ogen dicht. En durf je niet te kijken. Kijk en zie wat je mist. Wees niet bang voor die grootmacht, je bent het zelf.
Wat ligt er voorbij die horizontale stangen, ga eens kijken... wat zie je? waar wil je naartoe kruipen? Wat ligt er in je bevrijding?
(Het kan zijn dat je heel veel licht ziet, of juist heel veel donker. Laat je ogen even wennen aan het licht.) Die stangen en die zwakte heb jij als je eigen grootmacht op je weg gelegd. In je droom (of in meditatie) kan je die laten verdwijnen. Wat je ziet zoals ik hierboven aangeef, daar ben je dan al als je dit stangen en beperking laat verdwijnen. Voel je vrij. --- Merk je nu in het leven dat je misschien meer moeite hebt om mensen te helpen? Dat het misschien meer een moeten is geworden, een soort dwangmatigheid.
Misschien voel je je ook vaker zwakker. --- Als je denkt dat bij je 4e levenjaar iets zit, zal je iets meer over die periode moeten vertellen. Ik zie daarover nu niets. Behalve wat ik eerder voelde.

even geen tijd ( vakantie en visite)

Als ik voorbij die stangen naar buiten kijk is het heel licht, verblindend licht.
ik heb niet meer moeite nodig om mensen te helpen en voel me zelfs sterker worden en niet zwakker.

ik dacht al dat het te vel wit licht is. Laat je ogen even wennen aan het licht. Probeer om toch te kunnen zien.
Als je uit het donker buiten in het licht komt, kan je ook even niets zien. Dan moet je ook even wennen. Wat zie je?

een wild ruig landschap, verlaten en vreemd.

OK, ik wil graag dat je even teruggaat tot voor het einde van de tunnel. Die tralies. Je kende angst en paniek toch?
Wilde je eruit, of was je bang voor wat er voor je lag (je wist nog niet wat het was). Je ziet nu wel wat er is. Hoe voel je je? wat zijn je emoties? Wil je naar het landschap of is het nu niet meer zo interessant geworden?
In welke relatie bestaat die angst nog bij de tralies? Wordt de droom meester, wat wil je dan meester worden?

O, en wat is er vreemd?

het is vreemd en verlaten, onbekend, bizar.
maar ik wil er wel heel graag uit, weg uit de tunnel, maar ik kom steeds vaster te zitten.
Ik wil er uit!

Ik stel de verkeerde vragen Ed.
(goh, je kunt zelfs aan je gids vragen welke vragen je moet vragen:-) Deze vraag moet ik aan je stellen:
Waarom WIL JIJ gevangen zitten?

Hier loopt het dood.
hier kan ik niet verder.
Ik weet het niet.

Ed, je hebt er zelf voor gezorgt dat je dood loopt en je niet verder kunt. Jij hebt dit gewild? Waarom?
Waarom ben je bang dat je jezelf laat doodlopen? Waarom hou jij jezelf vast en in bedwang?

De tijd zal me een antwoord brengen.